مهر پدری
مهر پدری مهر و محبت در مادر بودن خلاصه نمی شود
یکی از اولین چیزهایی که در سوئد نظرم را حسابی جلب کرده بود رفتار پدرها بود. مردهای جوان، یا حتی میانسال که با کالسکه بچه هایشان را میاوردند بیرون. در ماههای اول بی اغراق هر بار میرفتم خرید بیشتر از حد تصور پدرها را میدیدم که بچه به کالسکه (خوشبختانه امکانات برای کالسکه فراوان است و کاربرد بسیاری دارد نیاز به دوش و بغل نیست) آمده اند تا خریدهای روزانه یا هفتگی را انجام بدهند. پارک که میرفتم پدرها بودند که با بچه ها داشتند بازی میکردند، اتوبوس سوار میشدم پدرها بودند که بچه ها را برای مدرسه، ورزش، گردش همراهی میکردند.
آن روزها حس میکردم چقدر لذتهای خوب از من دریغ شده در کودکی. در همان ماههای اول مهمان یک همکلاسی سوئدی بودیم، با پارتنرش زندگی میکرد و پسر دوساله داشت. رفتیم و تمام سه چهار ساعت مهمانی مادر کنار ما نشسته بود و پدر دائم با بچه سر و کله میزد، عوضش میکرد، غذا درست میکرد، بازی میکرد و مواظب بود بچه مزاحم مادر و مهمانهایش نشود. بارها و بارها به چشمم دیدم که پدری بچه شیرخواره اش را بغل کرده و با حالتی ...
یکی از اولین چیزهایی که در سوئد نظرم را حسابی جلب کرده بود رفتار پدرها بود. مردهای جوان، یا حتی میانسال که با کالسکه بچه هایشان را میاوردند بیرون. در ماههای اول بی اغراق هر بار میرفتم خرید بیشتر از حد تصور پدرها را میدیدم که بچه به کالسکه (خوشبختانه امکانات برای کالسکه فراوان است و کاربرد بسیاری دارد نیاز به دوش و بغل نیست) آمده اند تا خریدهای روزانه یا هفتگی را انجام بدهند. پارک که میرفتم پدرها بودند که با بچه ها داشتند بازی میکردند، اتوبوس سوار میشدم پدرها بودند که بچه ها را برای مدرسه، ورزش، گردش همراهی میکردند.
آن روزها حس میکردم چقدر لذتهای خوب از من دریغ شده در کودکی. در همان ماههای اول مهمان یک همکلاسی سوئدی بودیم، با پارتنرش زندگی میکرد و پسر دوساله داشت. رفتیم و تمام سه چهار ساعت مهمانی مادر کنار ما نشسته بود و پدر دائم با بچه سر و کله میزد، عوضش میکرد، غذا درست میکرد، بازی میکرد و مواظب بود بچه مزاحم مادر و مهمانهایش نشود. بارها و بارها به چشمم دیدم که پدری بچه شیرخواره اش را بغل کرده و با حالتی ...
که هرگز در چشم پدرهای ایرانی ندیدم اما بسیار مادرها دارند شیشه شیر به دهان بچه اش گذاشته و قربان صدقه اش میرود. بعضی ازاین پدرها از صد تا مادر ایرانی بهتر بچه را تر و خشک میکنند. بعد ها شنیدم که در مدرسه بچه داری را آموزش میدهند.
اوایل بعضی از دوستان که اینها را تعریف میکردم میگفتند خب سوئدیها با ایرانی ها فرق دارند، اما من فکر نمیکنم فرق در سوئدی بونشان باشد، بلکه فرق در جامعه ای است که زندگی میکنیم، دوستان ایرانیم هم همینطور هستند. تمام وقت در اختیار بچه ها، و نشان دادن محبتها و رفتارهایی که در جامعه ما منتسب به مادران است. آنها که مهرپدری دارند اگر ایران بودند هرگز نمیتوانستند لذت پدر بودن را آنطور که در اینجا میچشند بچشند.
دوست عزیزی در کامنتها نوشته" مردها در احساسات بخیل هستند" اما واقعیت این است که جامعه ما مردها را در احساسات بخیل کرده. بخیل هم نه اصلا بهشان یاد نداده، از همان روزی که کودک بودند و گریه کردند و مادر داد زد: مرد که گریه نمیکنه! و پدر بر سرش کوبید که مگه زنی حس پدری را کشتند. حتی این روزها که پدرهای نسل جوان متفاوت هستند با هزار چشم غره مادر و خواهر، اخ و اوخ زنهای همسایه، تحقیر مردهای دوروبر رو به رو هستند.. واژه "زن ذلیل" از همین تفکرات در آمده. باور کنید اگر مردی بگوید "من هم *... بچه ام رو میشورم" اول ممکنه همه تحسینش کنند اما کم کم شروع می شود: "حیوونی زن ذلیله"، "مردا که بلد نیستند مرد و چه به بچه داری، "فکر کن خسته و مونده از سرکار میاد زنش میده بچه اش رو بشوره چه زنهایی پیدا میشن این روزها"
در کنار این ها تاکید فراوان و مستمر زنها بر اینکه حس مادری چیز دیگری است مانع بزرگی از شکوفا شدن حس پدری در مردهای ماست، این زنها اگر میدانستند با این تاکید های بیجا بزرگترین خیانت را در حق فرزند و همسرشان میکنند دست از این ادعاهای پوچ بر میداشتند.
حس مادری زیباست همانطور که حس پدری، بیاییم مردهایمان را با این حس زیبا آشتی دهیم، بیاییم بگذاریم پدرها هم عاشقانه پدری کنند
نویسنده: مرمر
اوایل بعضی از دوستان که اینها را تعریف میکردم میگفتند خب سوئدیها با ایرانی ها فرق دارند، اما من فکر نمیکنم فرق در سوئدی بونشان باشد، بلکه فرق در جامعه ای است که زندگی میکنیم، دوستان ایرانیم هم همینطور هستند. تمام وقت در اختیار بچه ها، و نشان دادن محبتها و رفتارهایی که در جامعه ما منتسب به مادران است. آنها که مهرپدری دارند اگر ایران بودند هرگز نمیتوانستند لذت پدر بودن را آنطور که در اینجا میچشند بچشند.
دوست عزیزی در کامنتها نوشته" مردها در احساسات بخیل هستند" اما واقعیت این است که جامعه ما مردها را در احساسات بخیل کرده. بخیل هم نه اصلا بهشان یاد نداده، از همان روزی که کودک بودند و گریه کردند و مادر داد زد: مرد که گریه نمیکنه! و پدر بر سرش کوبید که مگه زنی حس پدری را کشتند. حتی این روزها که پدرهای نسل جوان متفاوت هستند با هزار چشم غره مادر و خواهر، اخ و اوخ زنهای همسایه، تحقیر مردهای دوروبر رو به رو هستند.. واژه "زن ذلیل" از همین تفکرات در آمده. باور کنید اگر مردی بگوید "من هم *... بچه ام رو میشورم" اول ممکنه همه تحسینش کنند اما کم کم شروع می شود: "حیوونی زن ذلیله"، "مردا که بلد نیستند مرد و چه به بچه داری، "فکر کن خسته و مونده از سرکار میاد زنش میده بچه اش رو بشوره چه زنهایی پیدا میشن این روزها"
در کنار این ها تاکید فراوان و مستمر زنها بر اینکه حس مادری چیز دیگری است مانع بزرگی از شکوفا شدن حس پدری در مردهای ماست، این زنها اگر میدانستند با این تاکید های بیجا بزرگترین خیانت را در حق فرزند و همسرشان میکنند دست از این ادعاهای پوچ بر میداشتند.
حس مادری زیباست همانطور که حس پدری، بیاییم مردهایمان را با این حس زیبا آشتی دهیم، بیاییم بگذاریم پدرها هم عاشقانه پدری کنند
نویسنده: مرمر
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
.gif){kind=small}
vaghean heyfe ke adam ta'me in lezzat o nacheshe
che zan, che mard
