پاییز93 هم از راه رسید
پاییز93 هم از راه رسید کفشهای تا به تا و وصله دار من کجاست؟
خاطرات خوب و شیرین بهار من کجاست؟
کوچه های خاکی و باهم دویدن هایمان
شور و شوق خنده ی بی اختیار من کجاست؟
کاهگل ها عطر دفترهای کاهی داشتند
خاک باران خورده ی ایل و تبار من کجاست؟
کو دبستان؟ کو کلاس درس؟ کو آن نیمکت؟
همکلاسی همیشه در کنار من کجاست؟
باغ سرسبز الفبا را چرا گم کرده ام؟
سطر سطر سیب های " آب" دار من کجاست؟
آتش پیراهنت مانده ست در من سالها
ریزعلی! تنهای تنهایم قطار من کجاست؟
مانده جای ترکه اش بر روی دستم، کو خودش؟
درس سارا، درس شیرین انار من کجاست؟
رفت آن روباه مکار و پنیرم را ربود
زاغ خوش آواز روی شاخسار من کجاست؟
پس چه کس خط میزند مشق شبم را بعد از این؟
پای تخته مهربان آموزگار من کجاست؟
ثلث اول آشنایی، ثلث دوم دوستی
ثلث سوم دستخط یادگار من کجاست؟
باز هم پاییز شد بابای پیر مدرسه!
خش خش برگ درختان چنار من کجاست؟
کاش میشد باز هم برگشت تا آن روزها
خسته ام دلهای سنگی! روزگار من کجاست
می دونم اینقدر زمان سریع می گذره که یه روزی از همین روزا باید راستین عزیزم رو راهی کلاس اول کنم 
پاییز رو دوست دارم و ازش لذت می برم. پاییز برای من غم انگیز نیست بلکه خیلی هم دل انگیز و زیباست. خش خش برگها و ریزششون رو دوست دارم. مناظر و هوای پاییز رو هم دوست دارم. اومدن راستین توی این فصل رو هم دوست دارم. بوی پاییز، زمان بدنیا اومدن پسرم رو به یادم میاره و بیشتر خوشحال میشم .
